به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

ابداع روش جدید برای جذب دی‌اکسیدکربن در صنعت ساخت‌وساز

تاریخ انتشار: ۲۶ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۳۵۰۳۹۷

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ‏, تحقیقات جدید محققان نشان می‌دهد حدود نیم درصد از انتشار گاز کربن در سطح جهان قابل جذب با فرایند معمولی سنگ‌شکنی سنگ‌های سخت است که در صنعت ساخت و ساز استفاده می‌شود. جذب میزان نیم درصد از انتشار گاز دی‌اکسیدکربن در جهان مساوی با کاشت جنگلی با درختان بیش از  وسعت آلمان است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مواد معدنی و صنعت ساخت و ساز تقریبا ۱۱ درصد در انتشار گاز کربن سهم دارد و بیش از ۵۰ میلیارد تن سنگ و صخره هر ساله در سراسر جهان شکسته می‌شود و روند فعلی شکستن سنگ که در صنایع ساخت و ساز و معدن استاندارد است، دی اکسید کربن را جذب نمی‌کند.

مطالعات پیشین روند جذب کربن را به مواد معدنی واحد با همین روش بررسی کرده است، اما مطالعه محققان دانشگاه استرایت‌کلاید گلاسکو اسکاتلند نشان می‌دهد این روش پایدار نیست و وقتی ماده معدنی در آب قرار گیرد، حل می‌شود.

براورد جذب نیم درصد گاز کربن طبق اطلاعات کشور نروژ انجام شده است، زیرا این کشور داده‌های مرتبط با سنگ سخت تبدیل شده به شن و ماسه برای صنعت ساخت و ساز همچنین میزان انتشار گاز‌های گلخانه‌ای را سالانه منتشر می‌کند.

پروفسور ربکا لان محقق ارشد این مطالعه از گروه مهندسی محیط زیست و شهری می‌گوید: امیدواریم بخش صنعت ساخت و ساز بتواند میزان انتشار را با اتخاذ روش فعلی برای جذب کربن از گاز‌های آلوده کننده مانند تولید سیمان یا نیروگاه‌های گازسوز کاهش دهد.

وی افزود: براورد‌های جهانی بر اساس فعالیت صنعت ساخت و ساز نروژ انجام شده و فعالیت این کشور به اندازه معمول و متداول است، اما برخی کشور‌ها مانند آفریقای جنوبی و استرالیا میزان بیشتری تولید می‌کنند، زیرا صنایع معدنی آن‌ها گسترده‌تر است و سنگ‌های معدنی بیشتری خرد کرده و می‌فروشند در حالیکه برخی کشور‌ها کمتر از آن‌ها در این بخش فعالیت دارند.

بر اساس این گزارش، اگر این فناوری در سطح جهان و در صنعت تولید شن و ماسه بکار گرفته شود، می‌تواند تا نیم درصد از انتشار دی‌اکسیدکربن در بخش صنعت ساخت و ساز جلوگیری کند که برابر با سالانه ۱۷۵ میلیون تن دی‌اکسیدکربن در جهان است. مطالعات آتی به تایید یافته‌های مطالعه فعلی کمک کرده و روند جذب دی اکسید کربن را هم بهبود می‌بخشد.

دکتر مارک استیلینگز یکی دیگر از محققان این مطالعه می‌گوید: اکنون می‌دانیم جذب دی اکسید کربن در بیشتر سنگ‌های سخت در آزمایشگاه امکان‌پذیر است و باید این روند را بهبود بخشیده و محدودیت میزان جذب را از طریق روش‌های سنگ شکن از بین ببریم سپس باید بدانیم این فرایند چطور از آزمایشگاه به صنعت منتقل و قابل انجام خواهد بود؛ به شکلی که انتشار دی‌اکسیدکربن را کاهش دهد.

در پی توافق آب و هوایی پاریس (آوریل ۲۰۱۶)، کشور‌ها باید برای جلوگیری از افزایش متوسط دمای جو زمین به کمتر از ۲ درجه سانتیگراد و به طور عمده تلاش برای حفظ دما در سطح ۱.۵ درجه سانتیگراد نسبت به دوران صنعتی تا پایان این قرن تلاش کنند. یکی از راه‌های تحقق این مهم، حذف انتشار گاز‌های گلخانه‌ای تا سال ۲۰۵۰ است.

لان افزود: صنایع مختلفی وجود دارند که هنوز راهی برای کاهش انتشار گاز کربن در آن‌ها یافت نشده است و این مطالعه، جذب مستقیم دی‌اکسیدکربن را برای کربن‌زدایی از صنایع نشان می‌دهد. امیدواریم در آینده سنگ‌های مورد استفاده در سیمان برای ساخت بنا‌های مرتفع و دیگر زیرساخت‌ها مانند پل‌ها و جاده‌ها با این روند فراوری شده و دی‌اکسیدکربن را جذب کنند، زیرا در غیر اینصورت کربن وارد اتمسفر شده و موجب گرم شدن بیشتر زمین می‌شود.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: دی اکسیدکربن صنعت ساخت و ساز انتشار گاز گاز کربن نیم درصد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۵۰۳۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دردسرهای افزایش بیش‌ازحد انرژی‌های تجدیدپذیر برای آینده

بهره‌وری انرژی برای آینده‌ای پایدار حیاتی است، با این حال افزایش بیش‌ازحد استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر بدون وجود زیرساخت‌های کارآمد و مدیریت مصرف، جهان را با مشکلات بسیار مواجه می‌کند.

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، اتلاف انرژی یک مشکل بزرگ است و حدود سه‌چهارم انرژی جهانی به دلیل سیستم‌ها یا زیرساخت‌های ناکارآمد و رفتارهای مصرف نادرست هدر می‌رود. بهره‌وری انرژی اغلب به نفع افزایش ظرفیت انرژی تجدیدپذیر نادیده گرفته می‌شود، حال آن‌که بهبود آن و کاهش اتلاف انرژی می‌تواند انتشار کربن را پایین آورد، در هزینه‌ها صرفه‌جویی کند و بار تولید انرژی سبز را کاهش دهد. از آنجا که دولت‌ها بر توسعه ظرفیت انرژی‌های تجدیدپذیر خود تمرکز می‌کنند، بسیاری از آن‌ها یک عنصر حیاتی برای تقویت امنیت انرژی پاک یعنی مدیریت زباله‌های انرژی را نادیده می‌گیرند.

دردسرهای افزایش اتکا به انرژی‌های تجدیدپذیر

کشورها در سراسر جهان باید سیستم‌های موجود خود را اصلاح کنند تا اطمینان حاصل شود که انرژی در حمل‌ونقل و استفاده از بین نمی‌رود و شبکه‌های برق آماده پذیرایی از پروژه‌های انرژی پاک جدید می‌شوند که انتظار می‌رود طی دهه‌های آینده ارائه شوند.

این توسعه نیازمند تمرکز بیشتر بر کاهش اتلاف انرژی به جای افزایش ظرفیت انرژی تجدیدپذیر است، زیرا جایگزینی انرژی‌های فسیلی با انرژی‌های تجدیدپذیر بدون توجه به کارآمدی و کاهش مصرف در عمل بی‌فایده خواهد بود. یکی از موارد مشکل‌ساز در این زمینه برای اروپا، عرضه بیش از حد پنل‌های خورشیدی از چین به‌دنبال افزایش اهداف ظرفیت انرژی خورشیدی خود توسط دولت‌ها است.

چین در تولید مقادیر زیادی پنل با هزینه کم بسیار موفق بوده است. این امر به تولید بسیار کمتر پنل‌های خورشیدی در مناطق گران‌تر مانند اروپا و اتکای بیشتر به چین برای تهیه پنل‌های خورشیدی در سراسر جهان منجر شده و رقابت تولیدکنندگان داخلی را با مشکل مواجه کرده است. به این ترتیب دولت‌ها به فکر وضع تعرفه‌هایی بر صادرات انرژی‌های تجدیدپذیر چین هستند که به زودی به ایالات متحده نیز راه پیدا خواهد کرد.

انتظار می‌رود چین مقادیر زیادی پنل‌های خورشیدی را به کشورهای سراسر جهان بفروشد و به آن‌ها امکان توسعه پروژه‌های انرژی خورشیدی کم‌هزینه را بدهد. این امر نشان‌دهنده پیشرفت چشمگیر در فناوری انرژی خورشیدی است، با این حال می‌تواند منجر به اتکای بیش از حد به افزایش ظرفیت به جای بهبود کارایی در تمام منابع انرژی و کاهش مصرف انرژی شود.

بهره‌وری انرژی از لحاظ تاریخی بیشترین سهم را در کاهش گازهای گلخانه‌ای به ارمغان آورده است. معرفی مجدد آن برای عصر انرژی‌های تجدیدپذیر و دستیابی به اهداف کربن‌صفر خالص تا سال ۲۰۵۰، بشر را قادر می‌سازد تا به این روند ادامه دهد.

برخورداری از شانس مبارزه با تغییرات آب‌وهوایی و پای‌بندی به توافق‌نامه پاریس در سال ۲۰۱۵ برای رسیدن به هدف کربن‌صفر خالص و حفظ گرمایش جهانی به زیر ۱.۵ درجه سانتی‌گراد، نیازمند بهره‌وری انرژی است. بهره‌وری انرژی می‌تواند یک‌سوم صرفه‌جویی کربن مورد نیاز را تا رسیدن به کربن‌صفر خالص تأمین کند و با برق‌رسانی هرچه بیشتر سیستم انرژی خود، ایجاد انعطاف‌پذیری در عرضه، تقاضا و ذخیره‌سازی انرژی و استفاده مجدد از گرمای اتلاف‌شده، کارایی انرژی را افزایش می‌دهد.

بهره‌وری انرژی در اروپا

مهندسی سیستم انرژی آینده نشان می‌دهد که اتحادیه اروپا و بریتانیا ممکن است بتوانند با به حداکثر رساندن پتانسیل تقاضا، هزینه‌های اجتماعی سالانه ۱۱.۲ میلیارد دلاری را تا سال ۲۰۳۰ و ۱۶.۶ میلیارد دلاری را تا سال ۲۰۵۰ کاهش دهند. این انعطاف‌پذیری به این مناطق کمک می‌کند تا انتشار گاز کربن‌دی‌اکسید خود را تا حدود ۴۰ میلیون تن کاهش دهند و تولید برق از گاز طبیعی را به میزان ۱۰۶ تراوات ساعت یا حدود یک‌پنجم مصرف گاز طبیعی اتحادیه اروپا برای تولید برق نسبت به سال ۲۰۲۲ کاهش دهد. انتقال از سوخت‌های فسیلی به یک سیستم کاملاً الکتریکی می‌تواند تا ۴۰ درصد از مصرف انرژی نهایی را کاهش دهد.

بهره‌وری انرژی در فناوری‌های نوظهور

اطمینان از بهره‌وری انرژی در فناوری‌های نوظهور نیز بسیار مهم است. بازار هیدروژن با سرعتی بالا در حال رشد است، زیرا دولت‌ها و شرکت‌ها در سراسر جهان به دنبال جایگزین‌های سوخت پاک‌تر برای نیرو دادن به صنایعی مانند تولید و هوانوردی هستند. تبدیل انرژی تجدیدپذیر به هیدروژن از طریق الکترولیز به مقادیر زیادی انرژی نیاز دارد که بسیاری معتقدند بهتر است به‌طور مستقیم به‌عنوان برق مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین جهان باید فناوری‌های الکترولیز با راندمان بالا را برای بهبود فرآیند تبدیل و تمرکز بر کاهش تقاضا برای هیدروژن توسعه دهد. به این ترتیب یکپارچه‌سازی استراتژیک بخش‌هایی که گرمای اضافی را برای کاهش تقاضای انرژی و افزایش کارایی به کار می‌برند، ممکن و ضروری است.

تا پایان دهه تا ۵۳ درصد از انرژی ورودی جهانی به‌عنوان گرمای اضافی هدر می‌رود، اما این گرما می‌تواند برای تأمین انرژی ماشین‌آلات و همچنین گرمایش ساختمان‌ها و آب استفاده می‌شود.

سیستم‌های انرژی موجود در سطح جهانی بسیار ناکارآمد هستند و تقاضای انرژی در جهان همچنان در حال افزایش است. بنابراین، دولت‌ها در تلاش هستند تا به سرعت منابع انرژی موجود را با انرژی‌های تجدیدپذیر جایگزین کنند تا از تلاش‌های کربن‌زدایی حمایت کنند. در این میان برای کاهش ناکارآمدی‌ها و مهار مصرف غیرضروری انرژی، کار چندانی انجام نمی‌شود. بهبود بهره‌وری انرژی و کاهش استفاده بیش از حد به کاهش انتشار کربن و همچنین کاهش بار دولت‌هایی که به دنبال افزایش تولید انرژی سبز با سرعتی ناپایدار هستند، کمک می‌کند.

کد خبر 748687